Vorige week zondag blonken de straten van Amersfoort in het eerste zonlicht, terwijl de wielen van driehonderd fietsers geruisloos over de straten rolden. Het was de achtste editie van Alpe du Fles en het is fijn om te merken dat er ieder jaar meer ruimte is voor een praatje met de deelnemers en vrijwilligers.

Onder de vele verhalen staken die van Peter en Jolanda er met kop en schouders bovenuit. Peter is sinds de eerste editie een bekend gezicht, wat inspirerend is gezien de ongeneeslijke kanker die zijn leven op zijn kop zette. Maar zoals Peter zelf zegt, hij telt zijn dagen niet af, hij telt ze juist op. Hij is graag onder de mensen, of dat nu een kop koffie is bij het Stadscafé of een fietstocht met zijn vriend Bert.

Jolanda was een nieuw gezicht in de vrijwilligersgroep dit jaar. Tien jaar geleden verhuisde ze met haar man naar Amersfoort, een stad die toen nog vreemd voor ze was. Net toen ze waren verhuisd overleed haar man. Een vreselijk gemis en Jolanda stond er ineens alleen voor. Maar ook zij liet haar hoofd niet hangen en vond ondanks haar verdriet toch haar plek in Amersfoort. Haar positiviteit is bewonderenswaardig en werd ook opgemerkt tijdens Alpe du Fles, waar ze al dansend en lachend ze contact maakte met iedereen en waardevolle levenslessen deelde.

De verhalen van zowel Peter als Jolanda zijn wat mij betreft een spiegel van de fietstocht zelf. Het leven, net zoals fietsen, brengt je soms wind tegen en soms wind mee. Er zijn momenten waarop je van het comfort van het rijden in het wiel van een ander kunt genieten, en momenten waarop je uren alleen op kop moet. Maar die rit zou niet hetzelfde zijn zonder de vrienden waarmee je een pint drinkt, verhalen deelt en proost op wat morgen brengen mag.

– Wouter

Volgende keer ook meedoen?

In het najaar vindt de Najaarsklassieker plaats van Alpe du Fles. Schrijf je in voor onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van de ticketverkoop. Benieuwd naar een sfeerimpressie, bekijk dan de aftermovie van afgelopen editie.