fbpx
Skip to content

Koffie met loempia’s

15 december 2020

Afgelopen donderdag was het weer tijd voor een tuinklus. Om kwart voor negen begonnen we de dag met een kop koffie bij de Witte Vlinder, samen met de andere vrijwilligers en medewerkers. Bij de koffie kregen we een korte instructie van Daniël: het ging vooral om het onkruid, het snoeien van een paar struiken en het voor mevrouw mogelijk maken om de tuin in en uit te komen met haar scootmobiel, op het eerste gezicht een overzichtelijke klus.
Na de koffie en het krabben van de ramen van de bus was het tijd om te gaan. Ondanks het zonnetje was het nog aardig fris, maar daar waren we op voorbereid. Eenmaal aangekomen bij mevrouw werden we hartelijk ontvangen en liep mevrouw mee naar de achtertuin om te laten zien wat het probleem was. De belangrijkste dingen waren het verplaatsen van drie struiken om plaats te maken voor tegels om erlangs te kunnen met de scootmobiel en het weghalen van de klimop achter de poortdeur, zodat deze weer helemaal open kon.
Binnen het uur waren deze eerste klussen geklaard: de poort ging weer helemaal open, de struikjes waren verplaatst en de tegels waren (letterlijk) aangestampt, wat een mooi pad vrij maakte. Ondertussen had mevrouw koffiegezet en loempia’s gebakken en was het tijd voor pauze, waarvoor we toch echt binnen moesten komen. Ondanks herhaaldelijk aandringen om te komen zitten (moeder zei altijd dat je niet staand mag eten!) zijn we toch in de keuken blijven hangen, voor een gesprek op veilige afstand.
Na de koffiepauze en de loempia’s gaan we door met de volgende klussen: het onkruid en nog wat snoeiwerk. Al met al zijn we nog geen drie uur bezig, maar wat een verschil! De dankbaarheid van mevrouw is groot, maar ze heeft dan toch nog een vraagje: of we alsjeblieft haar voortuintje ook onkruidvrij willen maken? Als dat zo gevraagd wordt kunnen we natuurlijk geen nee zeggen! Nog vóór een uur is alles klaar en hebben we het tuinafval in de bus geladen, klaar om dit weg te brengen. Voor vertrek móéten we nog even naar binnen: er staat verse koffie klaar en we hadden de loempia’s nog niet op. Hierna kunnen we wel met een voldaan gevoel vertrekken: de tuin ziet er weer goed uit, de dankbaarheid is groot en we zijn uitstekend verzorgd!

Koffie met loempia’s

Afgelopen donderdag was het weer tijd voor een tuinklus. Om kwart voor negen begonnen we de dag met een kop koffie bij de Witte Vlinder, samen met de andere vrijwilligers en medewerkers. Bij de koffie kregen we een korte instructie van Daniël: het ging vooral om het onkruid, het snoeien van een paar struiken en het voor mevrouw mogelijk maken om de tuin in en uit te komen met haar scootmobiel, op het eerste gezicht een overzichtelijke klus.
Na de koffie en het krabben van de ramen van de bus was het tijd om te gaan. Ondanks het zonnetje was het nog aardig fris, maar daar waren we op voorbereid. Eenmaal aangekomen bij mevrouw werden we hartelijk ontvangen en liep mevrouw mee naar de achtertuin om te laten zien wat het probleem was. De belangrijkste dingen waren het verplaatsen van drie struiken om plaats te maken voor tegels om erlangs te kunnen met de scootmobiel en het weghalen van de klimop achter de poortdeur, zodat deze weer helemaal open kon.
Binnen het uur waren deze eerste klussen geklaard: de poort ging weer helemaal open, de struikjes waren verplaatst en de tegels waren (letterlijk) aangestampt, wat een mooi pad vrij maakte. Ondertussen had mevrouw koffiegezet en loempia’s gebakken en was het tijd voor pauze, waarvoor we toch echt binnen moesten komen. Ondanks herhaaldelijk aandringen om te komen zitten (moeder zei altijd dat je niet staand mag eten!) zijn we toch in de keuken blijven hangen, voor een gesprek op veilige afstand.
Na de koffiepauze en de loempia’s gaan we door met de volgende klussen: het onkruid en nog wat snoeiwerk. Al met al zijn we nog geen drie uur bezig, maar wat een verschil! De dankbaarheid van mevrouw is groot, maar ze heeft dan toch nog een vraagje: of we alsjeblieft haar voortuintje ook onkruidvrij willen maken? Als dat zo gevraagd wordt kunnen we natuurlijk geen nee zeggen! Nog vóór een uur is alles klaar en hebben we het tuinafval in de bus geladen, klaar om dit weg te brengen. Voor vertrek móéten we nog even naar binnen: er staat verse koffie klaar en we hadden de loempia’s nog niet op. Hierna kunnen we wel met een voldaan gevoel vertrekken: de tuin ziet er weer goed uit, de dankbaarheid is groot en we zijn uitstekend verzorgd!

Back To Top
en_GBEnglish