Als de eerste zonnestralen op ons terras tevoorschijn komen, is er één man die al met een cappuccino aan zijn vaste tafel zit in ons Stadscafé. Dat is Rob, één van onze gewaardeerde vaste gasten.

Rob’s verhaal begint in de dagen van de Curtis, zo’n 15 jaar geleden, waar Wouter toen al koffie voor hem zette. En door een gezellig praatje ontstaat al snel een vertrouwde band, die ervoor zorgde dat het niet lang duurde voordat Rob zes jaar geleden zijn weg vond naar ons pasgeopende Stadscafé.

Zoals hij het zelf zegt: “Het Stadscafé was precies wat ik zocht: een plek waar je altijd kunt komen, waar wisselend publiek komt en waar je ieder moment van de dag welkom bent. Dat vind ik fijn, want ik hoef er niet bij na te denken en kan hier gewoon heen fietsen omdat ik weet dat het open is.”

Vooral na een moeilijke periode in zijn leven heeft ons café een speciale betekenis voor hem gekregen. Een baan die niet bij hem paste en een scheiding brachten hem in een zware burn-out. En terwijl hij herstelde, vond hij hier gezelligheid en een luisterend oor.

“Sinds het Stadscafé open is, kom ik eigenlijk niet verder dan het Lieve Vrouwekerkhof,” zegt Rob. “Dit is mijn plek, mijn tweede thuis.”